Een aantal jaren geleden zouden drie collega’s en ik bij Karel thuis gaan barbecuen. Karel was de clown van onze firma, hij was altijd geintjes aan het uithalen en moppen aan het tappen. We hadden er zin in.

De kennismaking met Karels vrouw Els, verliep een beetje stroef. Ze zei niet veel, was niet erg aardig en er vielen vaak stiltes. Iedereen zat rechtop, zo’n beetje op het puntje van de stoel.

Toen Karel naar de keuken liep probeerden we de avond toch nog wat gezellig te maken door Els te vertellen hoe vreselijk gezellig Karel het maakte op het werk. Dat hij een echte lolbroek was en prachtige grappen kon vertellen. Els keek ons verbaasd aan en zei snauwerig: “Karel een lolbroek? Thuis anders niet.” Het werd een kort avondje.