De koffie is op. Zonder is vrijwel geen leven mogelijk hier, en werk al helemaal niet. Gelukkig is het is droog buiten. Kan ik mooi even op de fiets naar de winkel, dat gaat een stuk sneller.

Goed ingepakt race ik over het fietspad. Een afslaande auto ziet me blijkbaar niet en rijdt me bijna omver. Ik rem uit alle macht en stap even af. De man in de grote bolide verblikt of verbloost niet, stoïcijns rijdt hij verder. Zwaar geïrriteerd wacht ik tot de Chevrolet voorbij is. Ik zie de belettering op de auto voor mijn ogen langs glijden: “Uitvaartondernemer….”. Een vrouw, die het hele gebeuren gezien heeft, zegt tegen me: “Hij doet aan klantenwerving”.