Ik vroeg aan mijn tante of ze naar een familielid van haar Belgische moeder is vernoemd. De naam Angèle kwam zover ik wist niet voor bij de Groningse tak van haar vader. Ze lacht en vertelt: “Je oudtante moest aangifte van mijn geboorte doen, daar opa op zee was en oma nog lag bij te komen van de bevalling.

Ze hadden haar gezegd mij Evertje te noemen, naar mijn Groningse oma. Dat vond zij als Belgische zo’n afschuwelijke naam, dat ze mij eenmaal bij de Burgerlijke Stand naar zichzelf vernoemde. Zij heette Angelique. Mijn vader kon het haar moeilijk vergeven, maar ik was haar erg dankbaar. Evertje, bah!”