Al weer tien jaar wonen we in de provincie Groningen. De streektaal verstaan is moeilijk, maar dat is niet mijn schuld. Iedere Groninger, die na één woord van mij al weet dat ik ‘hier niet wegkom’, praat keurig Nederlands tegen me.

Behalve onze klusjesman. Ik versta bijzonder weinig van wat hij zegt, hoezeer ik mijn best ook doe. Moedeloos word ik er van. Ik bedenk dat ik misschien toch maar eens op zoek moet gaan naar een goede cursus Gronings.

Laatst stond ik met hem in de tuin te praten, toen mijn Groningse buurman er ook even bij kwam staan. Toen de klusjesman weer verder ging met zijn werk, klaagde ik tegen mijn buurman: “Ik versta maar de helft van wat hij zegt. Waar ging het nou allemaal over?”. “Geen idee, buuv, ik versta er ook niets van”.